Het Leven Is Vurrukkulluk speelt zich af in de jaren ‘60 en legt nadruk op hoe los de jongeren toen waren. De hoofdpersonen zijn Panda, Boelie en Mees, en ze doen eigenlijk niks anders dan de hele dag rondhangen.
Ik vond het een apart boek, het was op sommige momenten wel vermakelijk, maar meestal ergerde ik me toch aan het taalgebruik. Remco Campert heeft zijn eigen manier van schrijven. Hij geeft elke personage een eigen taalgebruik, bijvoorbeeld wanneer de 15 jarige Panda aan het woord is, gebruikt hij zinnen waaraan je kan zien dat ze 15 is. En wanneer Mees of Boelie aan het woord zijn, merk je dat zij al wat ouder zijn, want ze gebruiken iets ingewikkelder taalgebruik waar vaak diepere gedachtes achterliggen.
Het aparte woordgebruik ligt ook aan het feit dat het boek al was geschreven in 1961, en sommige woorden kunnen daardoor onbekend in de oren klinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten