Remco Campert

Remco Campert is de schrijver van het boek 'Het Leven Is Vurrukkulluk'.

Remco Campert was geboren in Den Haag, op 28 juli 1929. Hier woonde hij tot 1940, in meerdere huizen, omdat zijn ouders gescheiden waren. Remco’s vader was ook een dichter, bekend van zijn gedicht Het Lied Der Achttien Doden. In 1941 verhuisde Remco Campert met zijn pleeggezin naar Epe, omdat de Duitsers de wijk waar de familie Campert woonde aan het afbreken waren. Toen hij 12 was, ging Remco Campert in Epe naar de Mulo (Meer Uitgebreid Lager Onderwijs).

In 1943 hoorde Remco dat zijn vader was overleden in het concentratie kamp Neuengamme. Na de oorlog ging hij weg bij het gastgezin en met zijn moeder in Amsterdam wonen. Hier begon hij aan het gymnasium op het Amsterdams Lyceum, waar hij na een paar jaar mee stopte. Hij was erachter gekomen dat hij schrijver wilde worden, net als zijn vader.

In 1949 trouwde Remco Campert met Freddie Rutgers. Ze verhuisden naar Parijs, en in 1950 kwam de eerste gedichtenbundel uit; Ten Lessons With Timothy.

Maar uit het niets verliet Freddie Remco Campert. Campert hertrouwde een jaar later met Fritzi ten Harmsen van der Beek, maar ook dit huwelijk liep in 1957 op de klippen.

Remco verhuisde naar Amsterdam waar hij zijn derde vrouw Lucia van den Berg ontmoette. Met haar kreeg hij twee dochter, genaamd Emanuela en Cleo. Maar Remco was niet gelukkig en verliet ook Lucia.

De laatste vrouw in zijn leven was Deborah de Wolf. Vanaf 1967 tot 1980 hadden ze een relatie, en toen het uitging heeft Campert verschillende verhalen- en gedichtenbundels geschreven. In 1996 kwamen Deborah en Remco weer bij elkaar, en ze zijn voor alsnog een gelukkig koppel. De laatste gedichtenbundel van Campert was Nieuwe Herinneringen.

Bron: http://remco-campert.weebly.com/biografie.html