dinsdag 6 december 2011

De Rebelse Reinaert

De Rebelse Reinaert is een stripverhaal uit de Suske en Wiske reeks. Paul Geerts heeft het scenario geschreven en de schetsen getekend. De tekeningen zijn verder uitgewerkt door Marc Verhaegen.

De Rebelse Reinaert kent een paar verschillen van het originele Van De Vos Reinaerde geschreven door Willem.
Het eerste verschil is meteen opmerkelijk, er zijn extra karakters toegevoegd aan het verhaal, waardoor Suske, Wiske en Lambik, met behulp van Merlijn de tovenaar door de tijd reizen naar de 13e eeuw.
Het volgende wat ons opviel was dat in het originele verhaal, Bruun in de val wordt gelokt door Reinaert en zichzelf loswrikt en daarbij ernstig gewond raakt. In De Rebelse Reinaert bevrijdt Lambik de beer uit de boom, zonder enige verwondingen te veroorzaken.
Ten slotte viel ons op dat er een geheim genootschap is gevormd door Bruun de beer, Isengrim de das en Tibeert de kater. Koning Nobel komt daar tijdens het verhaal achter door Lambik, die vervolgens in de plaats van Isengrim tot eerste minister wordt gekroond. In het origineel verzint Reinaert dit genootschap, om onder zijn straf uit te komen.

Wij denken dat Paul Geerts het verhaal van Reinaert de Vos heeft aangepast, zodat het een spannender stripverhaal wordt en de personages van Suske en Wiske erin verwerkt konden worden.

Naar onze mening is het originele verhaal beter te begrijpen, omdat de extra karakters in de strip voor verwarring zorgen. Ook kan je minder fantaseren bij De Rebelse Reinaert, omdat er al een beeld wordt gevormd. Wel, is de Suske en Wiske versie van Reinaert de Vos leuker om te lezen, vooral voor de jongere lezers.

Strip tekening Van den vos Reynaerde:















Door Lieke Noij, Emily Daniels, Pien Vollers & Fleur Bastiaens.

maandag 24 oktober 2011

Alleen Maar Nette Mensen - Robert Vuijsje

‘Dit is een grappig boek, echt de moeite waard om te lezen’, zei mijn moeder overtuigend, ‘ik heb er hardop om moeten lachen.’ En dus pakte ik Alleen Maar Nette Mensen uit haar hand en begon het boek te bestuderen. Het leek me inderdaad wel boeiend, en ik begon dezelfde avond met erin te lezen.

Alleen Maar Nette Mensen gaat over David die, net als zijn ouders en vrienden, in Oud-Zuid Amsterdam woont. Hij is een Jood, maar wordt vaak aangezien als Marokkaan. Hij is omringt door alleen maar nette mensen, codetaal voor; geen mensen die ze allochtonen noemen en al helemaal geen Marokkanen.
Het lijkt alsof David alles heeft wat zijn hartje begeert. Een lieve vriendin, genoeg geld en een gouden toekomst. Maar niets is minder waar. David is zoekende. Hij weet niet wat hij met zijn leven aanmoet, of welke studie hij moet volgen. Zijn ouders proberen hem wanhopig te helpen, maar zonder goed resultaat.
Wanneer David het uitmaakt met Naomi, zijn ‘nette’ vriendin, omdat hij haar niet meer spannend genoeg vindt, gaat er een wereld voor hem open. Hij gaat op zoek naar een, naar zijn mening, opwindende vrouw: een echte, volle negerin. Een zwarte vrouw die uitsluitend met zwarte mensen omgaat, oftewel een Sherida-ketting. In de Bijlmer zijn er genoeg te vinden, maar tijdens zijn zoektocht stuit David op een probleem: hij wil een intellectuele negerin. Om die te vinden reist hij naar Memphis, Tennessee. Maar David komt er al snel achter dat de intellectuele negerin niet bestaat, en loopt met hangende pootjes terug naar Naomi. Te laat, want zij is al een relatie met z’n beste vriend begonnen.

Alleen Maar Nette Mensen viel mij eerlijk gezegd een beetje tegen. Omdat iedereen er zo lovend over sprak, had ik hoge verwachtingen. Maar die werden niet waargemaakt. Ik heb niet hardop hoeven lachen om de platte taal die wordt gebruikt, of om de ietwat seksistische opmerkingen.

Op de voorkant van het boek staat met grote letters vermeld dat het een roman is. Ik zou het zo toch niet omschrijven, want een roman heeft meestal meer diepgang.
Wel vind ik dat het boek een mooie kijk geeft op onze samenleving. Hoe wij met elkaar omgaan en hoe we onszelf zien. Dat is ook goed beschreven in deze recensie, die naar mijn mening de best kloppende recensie is; http://www.cuttingedge.be/books/reviews/155817-alleen-maar-nette-mensen

Alleen Maar Nette Mensen is geschreven door Robert Vuijsje, die van oorsprong helemaal geen romanschrijver is. Hij was een journalist, en dit boek is zijn debuut.
Ik merkte aan Vuijsje’s manier van schrijven dat hij een journalist was, want het boek is nogal objectief geschreven en het verhaal wordt vooral in feiten uitgedrukt.
(Meer informatie over de schrijver: http://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Vuijsje)

Ik kan dit boek niet echt aanraden, het platte taalgebruik en de ingewikkelde structuur van de hoofdstukken werkte niet voor mij.
Ik denk dat Vuijsje zich beter met journalistiek kan bezig houden, en het schrijven van boeken achterwege moet laten.

Voor  een misschien iets te lange, maar goede samenvatting van het plot zie; http://www.scholieren.com/boekverslagen/27705.

Een filmpje waarin Vuijsje vertelt over de totstandkoming en opbouw van zijn boek: http://www.youtube.com/watch?v=MyHlomLAi1s.